We can proudly announce, that the work on our new album "Yav" is finished and master CD was sent to Napalm rec. few minutes ago! Those 70 minutes of music took a lot of nerves, time and power, and now we finally can say: "Yes, we made it!". All musicians, who took part in album recording, showed the highest level of their musical skills. Sometimes we had to go back and learn how to play an instrument again, but now, when the whole work is behind, we can tell, that it is new step in our art and this 3-years long path is finished!
From the true MAYHEM (taken from Metal Hammer website):
Seven long years after they dropped their malevolent and murky masterpiece, Ordo Ad Chao, black metal’s most notorious band and the true originals of Norwegian desecration, Mayhem, are back with a new, as-yet-untitled album due out at the end of May.
Thanks to the hardy folk at Season Of Mist Records, we can exclusively reveal the warning shot that is the band’s new single, Psywar, taken from the forthcoming missive, and comes complete with a bleak but visionary new lyric video courtesy of revered artist Costin Chioreanu (Spiritual Beggars, Oranssi Pazuzu, Vulture Industries and a host of Roadburn posters all showcasing his unique woodcut-on-LSD style) that recasts the notion of ‘industrial wasteland’ in brain-warping new forms. Less overtly avant garde than Ordo Ad Chao, Psywar is still saturated with the kind of Stygian atmosphere and radioactive filth that Mayhem have made their own. Epic, defiling and utterly affecting it finds Attila Csihar, Necrobutcher, Hellhammer and new member Teloch primed to reopen black metal’s oldest and most putrid wounds and still drag the genre into its unruly slipstream. All hail, and unveil!
Expected in April: NECROMANTIA - "NEKROMANTEION - A collection of arcane hexes" double cd
NEKROMANTEION is the sacred place where the art of NECROMANTIA (necromancy) is performed. A dark haven, hidden from the common eyes where the necromancer practice and evolves his magnum arcanum. Likewise this double cd compilation is a collection of almost all our works which are not included in our official albums, meaning demos, promos, splits, compilations, early works , covers e.t.c. It is the first time that all these rare gems are gathered in a double volume. NECROMANTIA was always a band who followed its own dark path music wise. We created, not followed . We influenced and gave shape to the musical directions of younger bands and musicians. With NEKROMANTEION we offer you a full view of our wanderings through the Abyss since our profane birth in 1989....Be not afraid to look into the Erevos, although you must know that Erevos will look back at you....rejoice" The Magus 2014
This document will come with extensive booklet and will consist of the full recordings of: -Family of Dog (The Feast of Ghouls) 1990 -De Magia Veterum (The Dawn of Utter Darkness) 1990 -Faceless Gods 1990 -Evil Prayers 1990 -Lycanthropia 1990 -La Mort 1990 -Lord of the Abyss 1991 -The Feast of Ghouls 1991 -Evil Prayers 1991 -Lycanthropia 1991 -Spiritforms of The Psychomancer 1997 - My World, Your Hell 2001 - Death Rider (Omen cover) 2001 - The Number of the Beast (Iron Maiden cover) 2001 - The Demon's Whip (Manowar cover) 2001 - Mordor (Running Wild cover) 2001 NECROMANCY (Pre-Necromantia) - Visons of Lunacy demo 1989 -Thrashifixion - Shattered Bodies -Outbreak of Evil (Sodom cover) - Forbidden Rites -Nocturnal Cry
Listen to band's music here.
---
Polish folk metal band RADOGOST announce that they were left by a singer Marcin 'Velesar' Wieczorek. Marcin thanks his ex-mates from the band for three intensive years with them, all the fans and bands' that Radogost was touring with.
The band announced also that the upcoming album will be something like 'back to the roots', sung by the old vocalist (and guitarist) Łukasz 'Mussi' again in polish language. More info about it - in nearest future.
Watch clip to 'Watra' from their last album (here).
---
Russian pagan folk metal band Руян (Ruyan) from Naberezhnye Chelny is ready to release its second full-length album “Лебедь Белая“. The new album will be released by the Russian label SoundAge Productions, but the exact released date isn’t announced yet. Руян were formed in 2009, presenting a harmonious combination of metal and folk music: gloomy and folksy guitar riffs, clean and growling female vocals by Daria “Rodonitsa” and traditional instruments. The band released its debut full-length album “Наследие – Heritage” in 2010. Their new album title “Лебедь Белая” translates to “White Swan” and the band has already unveiled its great cover artwork and the tracklist.
The long-awaited debut album by uprising Dutch folk metal band Alvenrad will be released via the German label Trollmusic on April 4th in Europe and April 15th in the US. It is entitled “Habitat” and it contains nine powerful tunes, which combine the archaic charm of wooden folk & black metal with the enthusiasm of classic bands like Uriah Heep, Iron Maiden or Judas Priest. The album has been mastered by Markus Stock (Empyrium / Studio E) and will be published as noble digipak including a booklet with all lyrics, translations & liner notes by the musicians. Alvenrad have unveiled the cover artwork, the album tracklist, as well as their first official video for the song “Woudakoestiek” that you can watch below and get a first taste of their music.
Hailing from the mythic heart of the Veluwe, the Dutch duo Alvenrad offers a fresh blend of folk-influenced heavy metal. The nine lively tunes on its debut album “Habitat” root deeply in various traditions and like branches of a mighty tree they spread towards the sun, encouraging the listeners to follow them on an adventurous voyage on pathways untrodden by most contemporary bands. Alvenrad is a free Dutch translation of a kenning for the sun used in the Edda, approximately wheel of the elves. With the passionate help of brilliant guest musicians, Jasper Strik and Mark Kwint created a debut album reflecting the strong burning love for their “Habitat” – a home which is described through landscapes, literature, paintings, classical music and the wild mixture of them all. “Habitat” is for all music lovers who enjoy enthusiastic & powerful folk metal, especially fans of Vintersorg, Myrkgrav, Skyclad, Jethro Tull, Empyrium, Windir, Forefather and Borknagar should give this band a listen!
Romanian barbarian folk metallers from Iasi GOD – The Barbarian Horde celebrate 20 years of existence. Given this occasion, the band will soon release an EP entitled “Zal Mox“, which will comprise 5 songs. It will serve as a preview for their upcoming new full-length conceptual album “Forefathers: A Spiritual Heritage“, scheduled for release towards the end of 2014! With the release of the EP, GOD has made plans for 2 tours. The first one is scheduled to run sometimes around April in the eastern and south-eastern cities, while the second is meant to cover some of the cities in the country’s center and western regions. The band has revealed “Zal Mox” cover artwork and tracklist and you can already listen to the song “Greuceanul” in their Bandcamp page below.
From polish folk rockers - ALNE: 'We are working on our new album! The drums have already been recorded and this month we are recording the guitars. The new line-up is:
Well, the line-up is not the only new thing, our songs are totally different. Just listen to the drums from one of the new songs…(here - Vlad.) As with our debut album, this time the themes of the lyrics are inspired by the native faith, the spirituality of the land ALNE comes from, the spiritual traditions of Slavonic and old Prussian people. Three texts were prepared by Alne, but the rest of the lyrics were written by contemporary “pagan” poets – Wojciech Mytnik and Piołun… More details about the lyrics available soon.
We have prepared 9 songs, including the cover version of ,,A Mask in the Mirror” by Ved Buens Ende.
From norwegian progressive band IN VAIN:
'IN VAIN JOIN NIFLHEIM FESTIVAL TOUR AS SPECIAL GUESTS
We will join Niflheim Festival Tour 2014, March 7 - 15, together with Borknagar, Månegarm, Ereb Altor and Shade Empire.
Johnar Håland (In Vain) comments: “After the great reception of our latest release ‘Ænigma’, we are delighted to be back on tour in March. We are joining as special guests on the Niflheim Festival, which will be headlined by the Norwegian legends Borknagar, who are making a long awaited comeback as a touring band. The package is also including Månegarm, Ereb Altor and Shade Empire. See you on the road!”
SLAVOGORJE, croatian project which plays a mixture of metal, folk and neofolk is returning after five years break. The upcoming full-lenght album is announced to be released in this year via Werewolf Promotions. More info - soon.
Since 25th of February you can order a second full-lenght album of AGAEL, entitled 'Trost'. It's a one-men project from Germany, playing black metal with dark ambient influences. The whole stuff will be released via Naturmacht Productions on CD.
Italian progressive post black metal aesthetes JANVS have re-arranged and completely re-recorded their debut demo tape “Nigredo” from 2004. The band took this decision after constant demand from the public, due to the success of their two albums “Fvlgvres” in 2007 and “Vega” in 2008. The revernissage of their classic “tape” will include as bonus track a cover of Enslaved “793” with ‘the man’ Ivar Bjornson as special guest on lead guitar. Italian talented designer Francesco Gemelli took care of the album’s new artwork! ”Nigredo” will be released by Avantgarde Music in deluxe 4-panel digipak with 12-page booklet in the end of February 2014 and is available since today in the label’s Bandcamp page.
American atmospheric black metallers WAYFARER from Denver, Colorado has revealed the first details of their debut full-length album “Children of the Iron Age“, scheduled for release in digital and physical form the summer of 2014. The band has released so far a demo in 2012 with incomplete line-up, so “Children of the Iron Age” is actually the first complete work of the band, having a running time of 68 minutes. It was recorded at Flatline Audio in Westminster, Colorado with Shane Howard (Martriden), mixed and mastered in the same studio by Dave Otero (Cobalt, Primitive Man, Nightbringer). Wayfarer have unveiled the beautiful cover artwork by the fantastic Stigma: Sam Nelson’s Art, as well as the album tracklist. In the Bandcamp page you can listen to the song “Forests Ash by Dawn” from the upcoming album and get a taste of their music.
What is Tyr - propably everbody who likes folk metal (or even metal in general) knows. This faroese band is quite long on a scene, and 'Valkyrja' is their (let me just count...) album number seven.
I was very dissapointed by the previous longplay'The Lay of Thrym'. It had continued the more heavy-metal course that was initiated on 'By the Light of the Northern Star', but at the same time it was totally mediocre. Boredom, in one word, potentiated by the fact that Tyr plays music in very similar style on every album. So I was kinda sceptical about the new release, but happily the guys decided to record this time something with a soul. I have also a feeling that it's even more purely heavy-metal than 'By the Light...' and 'The Lay...'. Maybe it's just my imagination, but listen for example to such 'Blood of Heroes' or 'Into the Sky' - isn't it obviously inspired by Iron Maiden and other NWoBHM masters? Mostly the tracks have quite a big power - they are melodic, catchy and pugnacious so that the head after some time automatically starts to bang. Maybe the music is not very aggressive, it's calmer than two last longplays, but it has defenitely a soul.
There are also two tracks that should remind you older albums - 'Grindavísan' and 'Fánar Burtur Brandaljóð'. Sung in the national tongue of Faroe Islands, inspired by the folk music of that region. Well, as always it sounds good - those are one of my favourite songs. To be honest I prefered Tyr playing that more folk-oriented music, but I understand that they had to put some new elements into their music. So let's say that it's quite OK for me. There is also one novelty here - 'The Lay of Our Love', with guest vocals by Liv Kristine. To be honest it's just a tearful ballad, played completely in rock way. It's good that the guys at last tried to compose something different, but it doesn't make a bigger impression on me. It's not bad though, and one such song on the whole album is a nice ornament.
So as you can see - the whole album could be written in one sentence. 'Tyr recorded music in the same style again - and this time it's good". Some of the old fans will propably gruble that Tyr stands in the same point, bringing them more or less the same music as on 'By the Light...'. Others will say that this is good, just not very revolutionery. And of course there are younger/new fans, who will be very excited because everything that they need to be happy are vikings and pugnacious music. In which category you are - you'll decide. Personally for me the album is really OK, but I am not sure if it is solid enough to defend itself in the future. Time will tell.
Rate: 7+/10
Check out a video-clip for the track 'Blood of Heroes':
This is the polish version of the interview. The english one will be published soon.
Przeczytaj także reckę ich debiutanckiego materiału (tutaj) Jarun to nowy twór na naszej rodzimej scenie, parający się graniem muzyki z pogranicza black/folk/progressive i zresztą nie tylko. W 2012 roku wydali swój debiut, "Wziemiozstąpienie", robiący wręcz piorunujące wrażenie, będący czymś świeżym i nieszablonowym. O tym zaś dlaczego zespół nie lubi określenia "pagan metal", jak przebiegają prace nad nową płytą, skąd wzięło się u niego zainteresowanie ludowością oraz o ograniczonych horyzontach co poniektórych opowiada Zagreus - gitarzysta i lider grupy. 1. Witam! Jak tam odzew na wasz debiutancki album "Wziemiozstąpienie"? Z tego co zdążyłem zauważyć wszędzie was chwalą, nie tylko w Polsce ale i za granicą.
Witaj. Owszem, nie możemy narzekać. Przed nagraniem nie bardzo wiedzieliśmy czego możemy się spodziewać. Nie liczyliśmy na wiele i dlatego odzew na nasz debiutancki materiał przerósł nasze najśmielsze oczekiwania. Szczerze mówiąc nie spodziewaliśmy się aż tak przychylnych recenzji i pochlebnych opinii. Początkowo byliśmy naprawdę zaskoczeni, ale z czasem, gdy recenzji przybyło i niemal wszystkie okazały się bardzo pozytywne, by nie rzec entuzjastyczne, uwierzyliśmy w końcu, że udało nam się nagrać naprawdę niezły album. Z jednej strony to oczywiście bardzo dobrze, z drugiej, powiesiliśmy sobie poprzeczkę naprawdę wysoko i teraz ciężko będzie ją przeskoczyć. Ale robimy co możemy by nam się udało.
2. No właśnie, wszelkie recenzje (czy to dobre czy złe) oddziałują na was w jakiś sposób? Dużo kapel twierdzi że ma totalnie w dupie jakiekolwiek opinie, a jak to jest w waszym przypadku?
Oczywiście, że recenzje wpływają na zespół. Każdy zespół. Na nas też. Ci którzy twierdzą inaczej kłamią, albo są zwykłymi pozerami. No chyba, że siedzi się głęboko w piwnicy i nagrywa jakieś „kultowe” charkoty, dla wąskiego grona wtajemniczonych „prawdziwków”. Wtedy może faktycznie nie dba się o recenzje. Z tej prostej przyczyny, że nie bardzo ma kto taką twórczość recenzować.
W naszym przypadku jest tak, że pozytywne, pochlebne recenzje zawsze dają nam mniejszego lub większego kopa. Utwierdzają w przekonaniu, że to co robimy ma sens, że jesteśmy na właściwej drodze. Te złe z kolei, jeśli tylko krytyka w nich zawarta jest konstruktywna i merytoryczna, pozwalają spojrzeć na własna twórczość z odpowiedniego dystansu, dostrzec braki i wyciągnąć wnioski na przyszłość.
Ale oczywiście nie jest tak, ze recenzje wpływają na naszą muzykę, na to co tworzymy. W tej kwestii nie zamierzamy sugerować się zewnętrznymi opiniami i myślę, że powstająca właśnie druga płyta, w pełni to udowodni.
3. Zespół zaczynał jako solowy projekt Zagreusa. Nie chcę zadawać tutaj nudnych pytań o historię, ale chciałbym wiedzieć jak duży wkład w muzykę wnieśli pozostali członkowie zespołu w trakcie nagrywania "Wziemiozstąpienia"? W ogóle zespół działa w sposób demokratyczny, czy panuje w nim niepodzielnie tyrania Zagreusa haha?
Proces powstawania „Wziemiozstapienia” był dosyć długi i skomplikowany. Wprawdzie cały materiał powstał dawno temu i w momencie formowania się zespołu, był właściwie ukończony, to jednak wpływ pozostałych członków kapeli na jego ostateczny kształt był naprawdę bardzo duży. Szczególną rolę odegrał rzecz jasna drugi gitarzysta, Rolsen. To tak naprawdę jego świetne partie, szczególnie gitar akustycznych, sprawiły, że ten materiał nabrał odpowiedniego charakteru. Stał się znacznie ciekawszy i bardziej oryginalny. W tej chwili już nawet nie wyobrażam sobie tej płyty bez jego udziału. Co do pozostałych muzyków to ich wpływ na ostateczny kształt płyty również był niebagatelny. Każdy z nich odwalił kawał świetnej roboty w trakcie sesji nagraniowej i tylko dzięki nim ta płyta jest tak dobra (w każdym razie w opinii większości recenzentów i fanów).
Co do drugiej części Twojego pytania, to cóż... Myślę, że stosunki wewnątrz zespołu Jarun mają jednak znacznie więcej wspólnego z demokracją niż z tyranią. Wszyscy członkowie zespołu mają bardzo duży wpływ na jego funkcjonowanie, szczególnie jeśli chodzi o decyzje logistyczno-organizacyjne. Ostateczne zdanie faktycznie najczęściej należy do mnie, ale nie robię nic, z czym nie zgadzałaby się reszta kapeli. Myślę, że ten układ najlepiej określa łacińska formuła primus inter pares. Wszyscy jesteśmy równi, ale to ja podejmuję końcowe decyzje. Zwłaszcza te muzyczne.
4. Co do członków zespołu, niedawno wasze szeregi opuścił Radoslav. Jak wam idą poszukiwania nowego perkusisty? Macie już jakichś godnych kandydatów na to stanowisko?
Rozstanie z Radoslavem, było trudną decyzją, dla obydwu stron. Na szczęście przebiegło w miłej i przyjacielskiej atmosferze, co bardzo mnie ucieszyło, bo bardzo obawiałem się tego kroku. Niestety nie było innego wyjścia. Obowiązki Radoslava, związane z grą w jego drugim (a właściwie pierwszym) zespole, Pneumatic Frost, nie pozwalały mu na skupienie się w wystarczającym stopniu na grze z nami. Wpływało to bardzo negatywnie na nasze funkcjonowanie. Musieliśmy wielokrotnie rezygnować z ciekawym propozycji koncertowych, mieliśmy problemy z regularnymi próbami itd. Prędzej, czy później nasze drogi musiały się rozejść. Pozostajemy jednak w bardzo przyjaznych stosunkach i życzymy mu powodzenia i sukcesów.
Co do poszukiwań nowego perkusisty to prowadzimy wstępne rozmowy z potencjalnym kandydatem na to stanowisko. Nie chcę zdradzać zbyt wiele, bo nie mam pewności jak potoczą się sprawy, ale jest to świetny, doświadczony muzyk i jego obecność w naszym zespole na pewno bardzo by go wzmocniła. Mimo wszystko jesteśmy również otwarci na każdą opcję i jeśli pojawią się inni kandydaci do objęcia stanowiska naszego perkusisty to na pewno weźmiemy to pod rozwagę.
5. OK, przejdźmy do pytań stricte muzycznych. Wasz debiut przynosi światu dość świeżą porcję black metalu okraszonego wpływami muzyki ludowej, szczyptą progresji i nie tylko. No właśnie, co zadecydowało o tym że ten materiał brzmi tak a nie inaczej? Podejrzewam że nie wpadliście na pomysł grania takiej muzyki ot tak sobie, ale wpłynęły na was różne mniej lub bardziej odległe od metalu zespoły.
To wbrew pozorom bardzo trudne pytanie. Ciężko jest mi wskazać jakieś konkretne źródła inspiracji, sypnąć nazwami kapel, które wpłynęły na naszą muzykę. Moje osobiste preferencje muzyczne są bardzo rozległe. Słucham bardzo wielu gatunków, często bardzo od siebie odległych. Tak naprawdę potrafię odnaleźć coś wartościowego niemal w każdym nurcie, pod warunkiem, że jest to muzyka prawdziwa i szczera, nagrana z miłości do niej samej, a nie dla zdobycia sławy i pieniędzy. Od jazzu po death metal, od bluesa po ambient. Oczywiście nie wszystkie te inspiracje da się bezpośrednio odnaleźć na naszej płycie, ale wciąż w takiej czy innej formie są tam obecne.
Jeśli chodzi o sam pomysł na Jarun, to w początkach istnienia kapeli, gdy funkcjonowała ona jeszcze jako jednoosobowy projekt, dosyć mocno wpływała na mnie ówczesna scena black-folk, czy też jak kto woli pagan metalowa. Nie mówię tu oczywiście o jakimś melodyjnym „pitoleniu”, wesołych klonach rosyjskiej Arkony i tym podobnych tworach. Mam na myśli kapele mocniej osadzone w black metalu. Scena ukraińska, grecka, w mniejszym stopniu skandynawska, również kilka polskich kapel. Potem to wszystko nieco się zmieniło, rozmyło. Jarun jako pełnowymiarowa kapela zaczął ewoluować, szukać własnej ścieżki. Myślę, że częściowo nam się to udało, a na pewno uda się w przyszłości. Nie zamierzamy narzucać sobie żadnych ograniczeń. Zapewne pozostaniemy na metalowym, czy też ściślej black metalowym poletku, ale na pewno nie będziemy trzymać się kurczowo tego co wypracowaliśmy na pierwszej płycie. Nie oglądamy się na innych. Gramy swoje, a jakie będą tego efekty, czas pokaże.
6. Zróżnicowanie "Wziemiozstąpienia" wydaje się być jego najmocniejszym atutem. W jednym utworze mogą pojawić się motywy quasi-folkowe, rockowe ciągotki czy czysto blackowa furia. Zdecydowanie wychodzi wam tworzenie nieszablonowych numerów. Myślisz że to właśnie wyróżnia was na tle setek podobnie brzmiących zespołów - umiejętność tworzenia czegoś nowego z niezliczonej ilości różnych wpływów?
Myślę, że tak. Staramy się trzymać z daleka od szablonowych zagrywek, modnych trendów i ogranych patentów. Oczywiście nie da się wymyślić metalu na nowo i pewne elementy dla niego charakterystyczne w naszej muzyce są i będą. Zagrywek kojarzących się z tym czy innym podgatunkiem, z takim czy innym wykonawcą chyba nie da się uniknąć, jeśli chce się pozostać w granicach określonego stylu. Staramy się tylko różnicować utwory w ramach całego materiału. Nie ma nic gorszego i nudniejszego niż płyta składająca się np. z dziesięciu utworów utrzymanych w tym samym tempie i stylistyce. Choćby poszczególne kawałki były znakomite, to całość musi w końcu zanudzić. My do każdego numeru staramy się podchodzić indywidualnie. Nie ma u nas miejsca na powtarzalność i recykling pomysłów.
Myślę, że wraz ze zwiększaniem się roli Rolsena jako kompozytora i twórcy, jeszcze bardziej zaczniemy się oddalać od standardów gatunku. To człowiek wywodzący się z odmiennych środowisk, miłośnik nieco innych dźwięków i dzięki temu nie obarczony bagażem black metalowych schematów. To sprawia, że nasza muzyka może nieustannie ewoluować.
7. Celowo także do określenia waszej muzyki nie użyłem określenia pagan metal, bo wiem że za nim nie przepadacie. Mimo wszystko z tego co zauważyłem parę osób zdążyło już się na was obrazić za to, że nie zadeklarowaliście się jasno jako czciciele pogańskich bogów haha! Nie uważasz że jednotorowe, schematyczne myślenie jest zmorą dzisiejszych czasów? Że ludzie, mimo łatwego dziś dostępu do wszelakich informacji lubią uproszczenia i patrzenie na świat w czarno-białych barwach?
Mówiąc szczerze nieco mnie to przeraża. Nie ma nic gorszego niż odbieranie świata w sposób jaki opisujesz. To prosta droga do wszelkich skrajności, ekstremizmów i fanatyzmu. I nieważne, czy chodzi o stronę prawą, czy lewą, o katolików, pogan, czy kogokolwiek innego. Wąskie, jednotorowe myślenie jest zmorą naszych czasów. Z niepokojem dostrzegam jego symptomy wśród ludzi, z którymi się niegdyś identyfikowałem, a w jakimś stopniu identyfikuję nadal. Wśród "metalowców", fanów ciężkich dźwięków, którzy "za moich czasów" postrzegani byli jako osoby otwarte i o szerokich horyzontach. Dzisiaj wszędzie dokonują się podziały. Zupełnie zbędne i bardzo niebezpieczne, nie tylko dla szeroko rozumianego podziemia, ale i dla całego społeczeństwa.
Dlatego Jarun, choć sięgający korzeniami gdzieś tam głęboko, do rodzimych tradycji, stara się trzymać jak najdalej od tego typu tematów. Staramy się by nasz przekaz był jak najbardziej szeroki, jak najbardziej uniwersalny. Nie poruszamy w naszych tekstach tematów religijnych, politycznych, czy społecznych, nie z obawy przed wywołaniem kontrowersji lub wzbudzeniem czyjejś niechęci, ale dlatego, że są to sprawy całkowicie wtórne. Pochodne człowieczeństwa. Głębszych myśli i uczuć, za którymi to wszystko się kryje. I o tym chcemy mówić.
Jeśli chodzi o moje osobiste poglądy i przekonania, to są one MOJE. Nie wynikają z chęci przynależności do jakiejś grupy, wpisania się w jakiś trend, czy społeczno-polityczną normę. Czerpię z różnych źródeł, z różnych stron, tworząc swój własny światopogląd. 8. No właśnie, niektórzy psioczą że koncept Jarun nie obraca się wokół potęgi słowiańskich bóstw i upadku chrześcijaństwa. Mógłbyś więc nakreślić co chcieliście słuchaczom przekazać za pomocą swoich tekstów? Nie chodzi mi tu o narzucanie swojej interpretacji albo szczegółowe analizy - raczej o ogólniki, słowa-klucze dla tych którzy z waszą twórczością jeszcze się nie zetknęli.
Jeśli mam być szczery to nie przepadam za tego typu pytaniami. Zbytnio kojarzą mi się ze szkolnym: "co poeta miał na myśli" ;) Jak już wspomniałem powyżej, staram się w swoich tekstach poruszać tematy uniwersalne. Mówić o tym, co tkwi gdzieś głęboko w każdym z nas. O myślach, uczuciach, pragnieniach, które w jakimś stopniu dotyczą każdej myślącej jednostki. Dosyć często używam w tym celu metaforyki odwołującej się do przyrody, stąd niektórzy interpretują je jako nieco „pogańskie”. I przed taką interpretacją też się nie bronię, chociaż jest dosyć daleka od tego, co chciałem przekazać. Daję wolną rękę naszym słuchaczom. Cokolwiek wydobędą z naszych tekstów, będzie w porządku. Nie narzucałem i nigdy nie będę narzucał jakiegoś jednego, „prawidłowego” sposobu odczytywania. 9. Zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej czy graficznej mimo wszystko bije od was pewien ludowo-pogański sznyt. Dlaczego zdecydowaliście się sięgnąć po tego typu motywy i jak ważne są one dla was? Kultura ludowa zdaje się wymierać, uważasz że przerabianie jej w ten sposób w jakiś tam sposób podtrzymuje ją przy życiu?
Na początku trzeba by ustalić i oddzielić to, co faktycznie jest kulturą ludową, od tego co jest tylko naszym wyobrażeniem na jej temat. Tysiąc lat chrystianizacji sprawiło, że dzisiejsza duchowość, obrzędowość i szeroko rozumiana kultura ludowa jest całkowicie przesiąknięta chrześcijaństwem. I trzeba się czasami bardzo namęczyć, by dotrzeć do tych najbardziej pierwotnych, archaicznych, pogańskich pokładów. Ja miałem to szczęście, że wychowywałem się w regionie gdzie ludowe, czasami bardzo stare tradycja są wciąż żywe, a przynajmniej były żywe, gdy ja byłem dzieckiem. Gdy byłem niegrzeczny babcia straszyła mnie mamunami i boginkami, a gdy włóczyłem się gdzieś bez sensu i celu, dziadek dla żartu nazywał płanetnikiem. Coś takiego nie może pozostać bez śladu ;)
Jeśli chodzi o Jarun, to najpierw była muzyka, dopiero potem otoczka. W młodości nasiąkałem ludowymi, tradycyjnymi dźwiękami i później znalazło to ujścia w tworzonych przeze mnie melodiach. Gdy powstały zarysy pierwszych utworów i gdy postanowiłem zamiast chować to do szuflady, stworzyć osobny projekt, a w dalszej perspektywie zespół, wtedy dopiero zacząłem zastanawiać się nad nazwą, otoczką itd. Z racji nasycenia muzyki elementami folkowymi, kierunek wydał mi się oczywisty. Niebagatelny wpływ na tę decyzję miały też moje pozamuzyczne zainteresowania. Jako historyk-amator i niedoszły archeolog od zawsze pasjonowałem się tego typu tematyką. A tak się złożyło, że akurat okres wczesnego średniowiecza i najdawniejsze dzieje słowiańszczyzny zawsze były mi szczególnie bliskie. Jeszcze w czasach, gdy nie tylko nie słuchałem takich dźwięków, ale nawet nie wiedziałem o ich istnieniu ;)
Co do ostatniej części Twojego pytania... Cóż, czasem wydaje mi się, że już jest za późno. Kultura ludowa już dawno wycofała się do zamkniętych enklaw w muzeach, skansenach, czy sztucznie tworzonych grupach folklorystycznych. W życiu codziennym, poza paroma świątecznymi tradycjami jest już właściwie nieobecna. Bierze się to oczywiście z szeroko rozumianego postępu. Zmian nie tyle w mentalności, czy duchowości, ale raczej w zewnętrznych przejawach życia. To postęp cywilizacyjny, technologiczny, sprawia, że archaiczna, ludowa kultura zamiera. Czy unowocześnianie jej, przerabianie według współczesnych trendów w czymś pomoże? Tego nie wiem. Ale na pewno nie zaszkodzi ;) A już na pewno zwiększy jej żywotność i pozwoli na nowo dotrzeć do szerszych grup odbiorców.
10. Dobra, teraz czas na moje ulubione pytanie: neopogaństwo. Wiem że członkowie zespołu nie należą do żadnych tego typu ruchów, i wiem że mimo to darzycie je pewną sympatią. Czy twoim zdaniem mają one jednak rację bytu w naszych zdigitalizowanych, gnających przed siebie na oślep czasach? Kultura ludowa wymiera na naszych oczach z powodu postępującej powszechnie globalizacji, myślisz że taki sam los czeka i rodzimowierstwo które jest przecież w pewien sposób związane z ludowością (albo samo się z nim związało - zależnie od punktu widzenia).
Neopogaństwo, rodzimowierstwo, czy jakkolwiek ten ruch zwać, jest właśnie odpowiedzią na cywilizacyjny postęp i szaleńcze tempo naszych czasów. Istnieją ludzie, którym to po prostu nie odpowiada, którzy szukają oparcia i wytchnienia w tym co głębsze, może w jakimś tam sensie prawdziwsze, a na pewno naturalniejsze i „zdrowsze”, niż konsumpcyjna pogoń nie wiadomo za czym. W tym sensie faktycznie jest mi ono bardzo bliskie. Jako zbliżenie do natury, do tradycyjnych sposobów patrzenia na świat.
Myślę, że postępująca globalizacja, wszelkie zmiany cywilizacyjne tak naprawdę nie zagrażają tego typu ruchom. Wręcz przeciwnie. W czasach takich jakie mamy teraz, jest coraz więcej zapotrzebowania na coś głębszego, ważniejszego i niematerialnego. Wrażliwe jednostki były, są i będą. W momencie, gdy tradycyjne religie w dużej mierze się zdyskredytowały, straciły na sile i wiarygodności, otwiera się pole do popisu dla wszelkich możliwych form „alternatywnej duchowości”, w tym również, a może przede wszystkim, dla ruchów rodzimowierczych. Myślę, że póki co, przynajmniej przez jakiś czas jeszcze, będą rosły w siłę, kosztem chrześcijaństwa i innych, usystematyzowanych religii.
11. Jeszcze tylko jedno pytanie okołopogańskie i kończę cię o to męczyć :] Większość prawdziwych i mrocznych rodzimowierców z kręgu pagan metalowego lubi powtarzać że upadek chrześcijaństwa doprowadzi do powrotu do korzeni. Jakiś czas temu jednak spotkałem się z opinią że to właśnie ewentualny upadek chrześcijaństwa przyniósłby jednocześnie ostateczny upadek dla kultury ludowej - a co za tym idzie również wszelkiego zainteresowania "pogańskością". Co o tym sądzisz? Wiesz, dla przeciętnego Polaka (który o rodzimej mitologii nie ma zielonego pojęcia) te przeżytki praktyk pogańskich są związane nierozerwalnie z chrześcijaństwem, więc moim zdaniem częściowo mogłoby się tak stać.
Każdy potrzebuje wroga;) Wroga, który zmusza do rozwoju i do ciągłej czujności. Wroga, który inspiruje i pobudza do działania. Bez którego popada się w lenistwo i samozadowolenia. Dla rodzimowierców takim naturalnym wrogiem jest właśnie chrześcijaństwo i inne „oficjalne” religie, zwłaszcza monoteistyczne. W dużej mierze, to właśnie w opozycji do nich ruchy neopogańskie budują swoją tożsamość, to w walce z nimi hartują się i wzmacniają. Nie oznacza to jednak, że ich ostateczny upadek (na który osobiście bardzo liczę) pociągnie za sobą również upadek rodzimowierstwa. Może jednak faktycznie nieco go osłabić. Dużo zależy od tego, w która stronę pójdą ruchy neopogańskie. Jeśli pozostaną tym, czym są, czyli w dużym stopniu elitarnym zrzeszeniem osób połączonych wspólną pasją i podobnym typem wrażliwości, to myślę, że nic im nie grozi. Jeśli jednak sprzeniewierzą się sobie i ulegną pokusie zajęcia miejsca opuszczonego przez duże religie, wtedy wiele osób się od nich odwróci.
Co do łączności pomiędzy kulturą ludową a neopogaństwem, to tak naprawdę jest ona stosunkowo niewielka. Rodzimowiercy odtwarzają to co dawno stracone, budują swoją tożsamość tak naprawdę od podstaw. Tradycje ludowe, od tysiąclecia poddane ostrej chrystianizacji, zachowały bardzo niewiele ze swoich archaicznych rysów i ich nieuchronne zaniknięcie pod wpływem cywilizacyjnego rozwoju nie powinno w żaden sposób wpłynąć na kondycję ruchów neopogańskich.
12. Dobra, to pomówiliśmy o waszym debiucie, o pogaństwie i o kulturze ludowej, czas pomówić o nadchodzącej płycie. Czego możemy się spodziewać po waszym drugim krążku? Z tego co słyszałem ma być na nim jeszcze mniej folku niż dotychczas, nie obawiacie się że w ten sposób utracicie swój pewnego rodzaju znak rozpoznawczy?
Nowy materiał jest już właściwie nagrany, mam więc nieco więcej danych, pozwalających mi wypowiadać się na jego temat. Wciąż jednak trudno jest mi powiedzieć jak nowa płyta będzie się miała do „Wziemiozstąpienia”. Jedyne co mogę rzec z całą pewnością, to to, że będzie znacznie dłuższa ;) Elementów stricte folkowych faktycznie jest na niej nieco mniej. W sporym stopniu ograniczyliśmy ilość partii gitary akustycznej, co jednak absolutnie nie oznacza, że z niej zrezygnowaliśmy. Korzystamy z niej po prostu w sposób nieco bardziej oszczędny i wyważony. Zdajemy sobie sprawę, że partie akustyczne stały się dla nas swoistym znakiem rozpoznawczym i nie zamierzamy z nich tak łatwo rezygnować. Z drugiej strony nie chcemy wciskać akustyków na siłę, tam gdzie nie do końca by pasowały. Wprowadziliśmy pewne nowe elementy brzmieniowe, nowe dla nas rozwiązania kompozycyjne, ale to wciąż muzyka spod znaku Jarun i każdy, w miarę otwarty słuchacz, jeśli tylko podobał mu się nasz debiut, powinien również odnaleźć się na nowym materiale. Płyta będzie na pewno bardziej rozbudowana, wydaje mi się, że również ciekawsza i oryginalniejsza. Podobnie jak na „Wziemiozstąpieniu” utwory są dość mocno zróżnicowane pod względem stylistyki, charakteru, czy tempa i materiał jako całość zdecydowanie nie powinien nużyć. Tak naprawdę sami jesteśmy bardzo ciekawi efektu końcowego i już nie możemy się doczekać, kiedy będziemy mogli posłuchać gotowego, zmiksowanego materiału. Mam nadzieję, że nastąpi to już wkrótce.
13. Wasz debiutancki materiał wydaliście samodzielnie. A jak to będzie wyglądało w przypadku nowego albumu - zamierzacie tym razem szukać jakiegoś wydawcy? A może już go macie, tylko się nie chwalicie? ;]
Nadal nie posiadamy wydawcy i nadal go nie szukamy. Nowy materiał wyjdzie naszym własnym sumptem. Być może po ukazaniu się nowego krążka zaczniemy się za czymś rozglądać, ale to nie jest takie pewne. Dużo będzie zależało od tego, jakie wrażenie zrobi ta płyta, jak zostanie odebrana, a przede wszystkim jak my sami będziemy do niej podchodzić.
Cenimy sobie swobodę i niezależność związaną z samodzielnym wydawaniem naszych materiałów. Jedynym minusem jest to, że nie jesteśmy w stanie dotrzeć do tak szerokiego grona odbiorców, jak byśmy sobie tego życzyli. No ale coś za coś.
14. No właśnie, kiedy tak poza tym możemy się mniej więcej spodziewać nadchodzącego albumu i jak brzmi jego roboczy tytuł?
Jesteśmy już na dosyć zaawansowanym etapie nagrania, no ale jak to zwykle w naszym przypadku prace toczą się dosyć powoli. Problem w tym, że przykładamy ogromną wagę do jakości nagrania stąd ciągłe poprawki i zmiany. Optymistyczny scenariusz zakłada, że materiał będzie gotowy w okolicach marca. Kiedy ukaże się w fizycznej formie ciężko nam przewidzieć, ale chcielibyśmy by nastąpiło to jak najszybciej. Chcemy mieć już z głowy ten etap i zająć się koncertowaniem, no i oczywiście tworzeniem materiału na kolejny krążek.
Co do tytułu to niestety wciąż go nie ma. Uporałem się już wprawdzie z większością tekstów, ale wciąż nie mam pomysłu na tytuł. Chciałbym, żeby był równie mocny i znaczący jak „Wziemiozstąpienie”, ale wydaje mi się, że trudno będzie to osiągnąć. Tak więc, nie jestem w stanie zaspokoić Twojej ciekawości w tej kwestii. Szczerze mówiąc sam chciałbym wiedzieć ;)
15. Poza działalnością studyjną jakiś czas temu postanowiliście także podjąć się występów na żywo. Pytanie numer jeden brzmi więc: czy było warto, czy może wysiłek włożony w występy nie jest jednak adekwatny do odczuwanej satysfakcji? Pytanie numer dwa: kiedy i gdzie fani będą mogli znów oglądać was na scenie?
Oczywiście, że było warto. Granie na żywo to moim zdaniem esencja działalności każdej kapeli. Występy sceniczne dają nam zawsze kopa, podładowują baterie i sprawiają, że chce się więcej. Oczywiście bywa różnie. Zdarzają się koncerty, z takiej, czy innej przyczyny kiepskie, które w efekcie podcinają nieco skrzydła, ale to przypadki na szczęście rzadkie. Większość występów, jakie dotychczas zaliczyliśmy podchodzą pod kategorię tych udanych. I oby było ich jak najwięcej.
Jeśli chodzi o drugie pytanie, to jak już wiesz, rozstaliśmy się jakiś czas temu z naszym dotychczasowym perkusistą i siłą rzeczy nie jesteśmy chwilowo w stanie występować na żywo. Z tego powodu musieliśmy zrezygnować z kilku naprawdę ciekawych propozycji koncertowych. M.in. z występu w Poznaniu, na imprezie z okazji XX-lecia Perunwit, czego okropnie żałujemy. Na szczęście mamy już kandydata na zastępstwo. Niestety nic nie jest jeszcze stuprocentowo pewne, dlatego nie przesadzam z optymizmem, ale mam szczerą nadzieję, że już wkrótce wrócimy na sceniczne deski. Oczywiście po wydaniu nowej płyty zamierzamy koncertować jak najwięcej w ramach jej promocji. Najłatwiej pewnie będzie na nas trafić gdzieś w naszych rodzinnych stronach, w Krakowie czy w Nowym Sączu, ale już teraz mamy kilka ciekawych propozycji koncertowych z różnych stron - kilka dat w Czechach, na Słowacji, ale również np. zaproszenie na festiwal w Wolinie, z którego, mamy szczerą nadzieję, uda nam się skorzystać. 16. OK, na koniec poza promocją własnej twórczości prosiłbym Cię o wsparcie paru innych artystów ;] Tak więc do rzeczy: jakie albumy ostatnio wpadły Ci w ręce, i które z nich uważasz za naprawdę dobre. Szczerze mówiąc niewiele ostatnio słucham „nowej” muzyki. Wszedłem już chyba w ten etap, kiedy człowiek staje się sentymentalny i najwięcej przyjemności sprawia mu słuchanie rzeczy, które kręciły go w młodości ;) Jeśli już sięgam po coś nowego, to są to zazwyczaj krążki wydane przez zaprzyjaźnione z nami kapele. Z tych ostatnich zdecydowanie polecam najnowszy materiał krakowskiego Outre wydany jako split z zespołem Thaw. Naprawdę fantastyczna, interesująca i niebanalna rzecz. Niedawno ukazał się też debiutancki materiał naszych przyjaciół z nowotarskiego Aries Vehemens. Solidna dawka bardzo energetycznego, mocnego i konkretnego grania. Stanowczo polecam.
Z rzeczy nie wydanych przez moich znajomych poruszyła mnie ostatnio i to dosyć mocno płyta Jex Thoth „Blood Moon Rise”. Dawno nic nie zrobiło na mnie aż takiego wrażenia. I to właściwie tyle. Reszta nowych wydawnictw raczej mnie ostatnio rozczarowuje niż porusza. Nawet kapele, które kiedyś były dla mnie ważne i naprawdę robiły na mnie wrażenie, na swoich nowych krążkach jakoś nie potrafią mnie porwać i zaciekawić. Chyba tylko Carcass sprostał temu zadaniu ;)
17. Dobra, to by było na tyle. Wielkie dzięki za czas poświęcony dla mojego magazynu i powodzenia w przyszłości! Ostatnie słowo należy tradycyjnie do Ciebie.
Wielkie dzięki za wsparcie i za miłe słowa pod naszym adresem. Pozdrowienie dla Ciebie i wszystkich czytelników. Mam nadzieję, że spodoba wam się to co mamy do zaproponowania na nowym krążku. Do zobaczenia na koncertach! Dzięki!
---
Zdjęcia: archiwum zespołu.
Wywiad przeprowadzony dla HA'Z przez Vladykę (2014). Z łaski swojej nie kopiuj go bez mojej zgody. Uszanuj pracę bliźniego swego.
WOLVES IN THE THRONE ROOM announced that they are going to release new album - 'Celestite', without using the drums and vocals. The whole news is quite long, so you can read it here.
---
From MOROWE (or rather their label - Witching Hour):
'In the middle of January 2014 MOROWE will release long-awaited new album, entitled enigmatically “S”. The recordings are already finished, the album is now being mixed by Nihil.
“S” will be released as CD and limited LP. Morowe will promote the upcoming release on February tour “Bewitching The Polonia 2014” together with THAW and MORD’A’STIGMATA.
All bands will visit 7 cities:
14.02 Lublin
15.02.Warszawa
21.02 Poznań
22.02 Gdańsk
28.02 Kraków
01.03 Wrocław
tba Katowice
More info coming soon!'
---
From VINDENSANG:
'With only eight days left until the release of our second full-length album "Alpha", we wanted to remind you all that we are still taking pre-orders via Bandcamp, and two tracks from the album are streaming on the page as well.
We're very much looking forward to unveiling the entire album for all of you very soon! If you haven't already, continue to let us know what you think of our new tracks!'
---
Viking/folk metallers from FESKARN released their second album 'Ostra Aros' on 1st February via Pesttanz Klangschmiede. The album contains 12 new tracks.
Polish death/black/folk metallers from THY WORSHIPER presents another track, which you will find on their upcoming new album 'Czarna Dzika Czerwień'. The album will be released 18th February via Pagan Records.
'On March 7 Metsatöll will release its sixth studio album “Karjajuht” (“Pack Leader”). The record includes 12 tracks, of which “Lööme mesti” has already been playing in radios.
On its new album Metsatöll has employed a new approach towards its traditional ideas and notions of folk metal. The average pace and tardy epics of its latest studio albums are now things of the past, while new tracks are energetic, melodic and seductive. Naturally, Metsatöll’s entire park of folk instruments from zithers to bagpipes is engaged as well.
Today a second single reached the radio stations. A track called “Tõrrede kõhtudes” is dedicated to the making of a very important Estonian beverage. Metsatöll leaves it for the listeners to decide which beverage it is, although the mentioned ingredients do not leave much room for guessing.
The album will be released in the form of a CD, limited moving digipak CD and vinyl.
The album was produced by Metsatöll and Samuel Ruotsalainen. The tracks were recorded and mixed by Keijo Koppel and Marko Atso at the RoundSound Studios in Tallinn in September and October 2013. The album was released in cooperation with Spinefarm Records, an affiliate of Universal Music.
The author of the album’s front cover is traditionally a recognized Estonian artist Jüri Arrak. While the previous two albums of Metsatöll included the artist’s earlier creations, then this time the painting was created especially for the album “Pack Leader”.
The album will be available in Europe as of March 7, in UK as of March 9. The exact release date in USA will be published as soon as possible.
The album “Pack Leader” can be pre-ordered as of today from the band’s e-shop at http://pood.metsatoll.ee/'
Faroese progressive/viking band TYR just released their new music video. Feat. the guest - Liv Kristine of Leave's Eyes. Check it out:
---
From viking metallers from EREB ALTOR:
'NEW RELEASE Just in time for our tour with Borknagar we will unleash a 7″ vinyl named “The Lake of Blood” Containing one brand new song and an acoustic version of the title track of our latest album “Fire meets Ice” It will be out on Cyclone Empire ! Release date will come soon !'
Check out also band's music:
---
North American instrumental black metal one woman project Crown of Asteria will release its debut full-length album “North” via the French label Le Crepuscule du Soir. Crown of Asteria were formed in May 2011 by their sole member Meghan Wood from Bancroft and released 2 demos and a split, all in 2013. Her music has a really beautiful atmosphere with ambient and folk passages. “North” is a transcendent and majestic instrumental work, paying homage to one’s homeland, a journey seeking the visceral and intrinsic connections and emotions found in nature. The album is already available for streaming on Crown of Asteria’s Bandcamp page and it will soon be released in a limited to 200 copies digipak edition on recycled paper.
Canadian acoustic epic folk project Demain, Wendigo has just released its debut full-length album “Projections“. This band was forged in the spring of 2013 by David Verret aka Bardunor (Hiverna, Monarque, Csejthe, Crèpuscule) and Vincent Marceau. Acoustic folk music with few passages of pagan black metal, displaying an epic and folkloric soundscape through legends about forest myths and creatures. “Projections” is self released by Bardunor’s independent productions Oaken Forge. It comes in standard jewel-case edition CD including a 12-page booklet, with artwork by David Verret himself. You can listen to their music and contact Demain, Wendigo in their official Bandcamp page below.
The new year starts with a great announcement for a split release between atmospheric pagan black metallers Zgard from Ukraine and melodic atmospheric folk black metallers Prohod from Romania. Zgard surprise us in every album, with their great atmospheric expression, while Prohod are following the same line from the first album with cold riffs, variations and great melody. The split is entitled “Ascension: Paramatman” and it will be co-released by Purity-Through-Fire and Fimbulvinter Productions. It will be available in a limited to 75 copies A5 digipak edition and in normal jewel-case CD. Release date isn’t announced yet, but ”Ascension: Paramatman” is already available for pre-order. You can also watch below one song from Zgard and a teaser from Prohod. I can’t wait! The wonderful artwork is once again by Moga of Kogaion Art.
Many people say that a reviewer must be objective in his work. That no matter how much he doesn't like certain genres of music he have to rate band's music by looking at their skills, sensitivity etc.
Well, I guess that you know why I had written such an introduction. The music of this swedish horde is defenitely not something that I like. Moreover - the tunes that they are presenting belongs to the category called "Damn, not this again...". Partly is is my fault, because I searched this album by myself. I saw a cover, I've listen to a beginning of the first track and said "well, maybe it'll be good." Well, in my opinion it is not. I know that you will call me an internet-warrior, poser etc. But I gave some time to find something interesting here, so I will write what's following.
The first track is indeed not bad - especially guitar riffs are quite interesting, even if not revolutionery. Yet the first groop that came to my ears were those keyboard-violin tunes in the backgruound. In some places they sound like a more frugal version of Nightwish or some Sonata Arctica thing.
Well, unfortunetely the band seems to really like that kind of playing, because already in the second song they are turning into more power-metal style. When I hear sweet keyboards, female nice vocals and sad riffs mixed with harsh vocals I know that this is not something for me. I even understand the idea of oldschool power metal in vain of Manilla Road, but I can't stand Sonata Arctica-like things mixed with music inspired by older Ensiferum albums. For me it is a pure horror! But a real horror is a track number three, where a singer decides too to do some sweet melodies. And it goes like this for almost whole album - sometimes it's more power metal, sometimes it's more similar to Ensiferum. By the way I am very curious where other reviewers hear on "Fäder" some folk influences. Those sweet-like-hell acoustic guitars and maudlin violin and fluet motifs have nothing bounded with folk music. That's just my opinion, but if a band wasn't promoted as a thing for fans of Falkenbach, Skyforger or Manegarm I propably wouldn't listen to it.
I must also confess that this is the first album that I couldn't dare to listen integrally - I had to make a break in the mid. This is a good conculsion what I think about this album - for me it is just a waste of time. I hate such a mix of sweetness and brutality. Brutal things should be brutal, and sweet thing should be called pop music.
If you don't vomit with a rainbow when you hear a music of mentioned below bands, you can check this album. Otherwise stay away from it. BTW I wish Irminsul all the best in the future - but I hope that I won't meet your music in my life anymore. That would be best for us all.
What is Korpiklaani propably every fan of folk metal knows. This is one of the most influencial band on the scene. In circles of grim, cult pagan metalers it is considered as a shame. Yet fortunetely I not one of them, so I can with a clear conscience describe you what "Manala" contains. Some of you may also say that I am a hypocrite, since I very often write how I disguist modern jolly-polka folk metal bands. Yet in my opinion Korpiklaani is something more than only merry glorification of alcohol, and I'll try to show you it in this short review.
The album begins in a very weak style - two first tracks are very bland. Really - no lively melodies, no relish of melancholy - nothing! Luckily after'em we can listen to the best track on this album "Rauta". This pulsatory bass, vivacious melodies and a bit "shamanic" relish makes it a perfect hit for a concert! Also vocals make a good impression - if you have ever heard finnish language you know that it can be so damn catchy! This is how Korpiklaani's music should sound.
Next tracks are not as good as "Rauta", yet they still keep the unique atmosphere of Korpiklaani's characteristic music. Sometimes it is more metal ("Ruumiinmultaa"), sometimes more melancholic (like a great song "Synkka") and sometimes the music turns into more merry fields. So Finns are giving us again more or less the same. There is nothing innovative here, but if somebody likes their previous works he should also like "Manala" (if, as me, hadn't listen to their every album though). Especially that this merry side of their music is now a smaller part, and that's very good in my opinion. And by the way the album is sung only in finnish - I really like that. Finnish language fits such music much more than english. I also appreciate how much this music is filled with traditional folk music of this region - it is so original that you can't mistake it with any other.
Some people say that Korpiklaani is a one, big joke with this merry singing about alcohol and other silly stuff. Yet first of all - that's just one side of the coin. More melancholic tunes are alwas important part of every Korpiklaani's album. And secondly - I think that what Korpiklaani is doing is in 100% authentic. The music recorded for this album is clearly played by people who love doing what they're doing. They claim that they are not pagans, yet their band is more "pagan" than many other true Heathen, Kvlt and Evil Hordes. Paganism is an affirmation of life, both this happier and sadder sides. And on "Manala" the band shows it again. Maybe it is not as good as the genius debut album "Spirit of the Forest", yet it s still quite nice.
Rate: 6+/10
Vladyka
P.S
I could rate it on 7/10 if not those two first tracks, which are horrible.
Jarun is a polish black/folk/progressive band founded by Zagreus in 2008 in Nowy Sącz. "Wziemiozstąpienie" (try to say it fast, huh!) is their debut album. A very tasty debut album, I must admit. I've heard many good opinions about this young horde, but the music that their bring us pass all my expectations. But ab ovo.
The core of the whole music is here black metal. If the band wants they can create good aggressive riffs, like they purpose was destruction of everything (parts of the opening "Wziemiozstąpienie" or "Niech moje słowa będą ogniem"). But black metal represented by Jarun is for most of the time more atmospheric, with big usage of acoustic themes and calm, muted parts. Evey track is full of such parts, so that it is hard to count which one would be a good example of such kind of playing (maybe "Deszcz", with the sounds of raining in the background?). Generally speaking the music is very dynamic, it changes quite often from one mood to another so that it's hard to get bored with that. That's the merit of a bit progressive approach. In such moments prevails calmer parts, giving a good oportunity for bass player to show that his instrument can be used in very interesting way. Such kind of playing reminds me some of "atmospherical" bands, especially polish Furia.
The last element which gives Jarun very unique, original character are folk references. I would say that if at the beginning this "folkish" attitude is a bit hidden behind progressive and purely pagan metal kind of playing, than since the track "Przebudzenie" it prevails. To be honest it sounds amazing when progressive parts (raised from classic rock!) mix with folk tunes and black metal vocals ("Powrót"). Of course this effect is achieved only with usage of riffing - there are no traditional instruments in Jarun's music.
I am bought. Really - the creativeness of this black-metallers is so fresh and non-trivial that it is a must-have for every fan of a bit progressive, atmospheric music as well as fans of pagan metal. And good music in general ;] And about rating - it is so high inter alia because it's only a debut! Personally I hope that their another material will be at least as great as "Wziemiozstąpienie", if not better.
Percival is a side-project of folk metallers from Percival Schuttenbach. This polish band released in 2012 an album entitled "Slava!", which will be a part of slavic trilogy. This album is focused only on the traditional songs of South Slavs (click to learn more).
Hmm, and what can I say? The previous album album was good. Maybe it wasn't a revelation, but it was a good piece of music inspired by the early Middle-Ages' tunes. But sorry to say, "Slava!" is worse. Moreover - in some moments it's indistinct. Let's take, for example, the second song "Delberino". The song is not very dynamic, instruments are not outstanding in this track and the vocalists sing like if they do not wanted to do it. Tragedy. There are though here some tracks that are interesting like e.g. "Gusta" or "Karanfile" with a bit mysterious atmoshphere. But most of the tracks are mediocre. Yes - not bad, but also not good. Just mediocre. I know some of these tracks in other arrangement by artists from Balcans - and they have much more power and energy than Percival's versions. I don't know why - maybe because of the southern temperament, maybe because people from Balcans know better their own culture. But anyway they are better in performing this kind of music.
The other case are instruments. In my opinion - if you want to play a music from certain region, you should use instruments from this region. However Percival is just using their own instruments, inspired by Middle-Ages stuff. Sorry to say, but I don't like it. It was OK on the previous album, but here it doesn't fit the music at all.
Generally speaking if you are doing something, and you want to listen to some uncomplicated music this album will be a nice soundscape. But if you want to listen to some real, energetic folk music let better seek for something else. There are much better balcan folk albums than this. What a shame that this one sounds so poor, but I hope that the next Percival's album will be better. There are no many talented folk musicians here in Poland, and these guys are one of them. I wish they won't waste their talent.
Today I would like to present some oldschool folk metal bands, which should be very influencial for the genre and which are (more or less...) forgotten. It should be interesting especially for the younger fans - however old maniacs can reminisce :)
Sabbat (UK)
Actually it is not a typicl folk metal. But first of all - this is the band that was an fundament for creating Skyclad. And secondly - it has some folk relish.
Founded in 1985
The band doesn't exist anymore Metal Archives
Skyclad
Is considering as a first folk metal band ever exist. It's defenitely something that every fan of this genre should at least briefly know.
The band is from Sweden, and their music bases on traditional swedish folk songs. Lately Vintersorg (from Borknagar) stated that his going to release new Otyg's album - I hope for something good!
This was a side-project of Fenriz from Darkthrone. The music had more black metal relish, yet it was inspired by traditional scandinavian tunes. Especially interesting is an album "Hostmorke"
Another project of Fenriz, founded together with a singer Kari Rueslatten and Satyr from Satyricon. They released only one album "Nordavind" - yet very interesting in it's musical form!
